Bir Köy Bıraktı Şiiri - Mehmet İslami

Kimi arkasına bakmadan gitti
Kimi pis leş kokan bir şey bıraktı
Kimi asla bühtan iftira etti
Kimi davul, zurna, bir ney bıraktı

Kimi hacca gitti, kırk haçla geldi
Kimi haham papaz, bak imâm oldu
Kimi var mihrabda zünnarı buldu
Kimi havellere hey, hey bıraktı

Kimi dîne kindar düşmanlık kasıt
Kimi şifa diye döküyor asit
Kimi var döndüğü daire fasit
Kimi var mı sahi ki ney bıraktı?

Kimi kavmi Lûttan tezahür eden
Kimi firavunun izinden giden
Kimi nefes almıyor ezilmeden
Kimi Badel mevti yok, dey bıraktı

Kimi gönüllerde yarayı açar
Kimi yara üzerine tuz saçar
Kimi sürüngenler havada uçar
Kimi akla muhâl bir mey bıraktı

Kimi ipoteği koymuştur reye
Kimi ben der sahip çıkar her şeye
Kimi efendi der gidince köye
Kimi çadır sitil haney bıraktı

Kimi hayır dedi şerrin özüne
Kimi kül doldurdu hayr’ın gözüne
Kimi yüz senedir doymaz izine
Kimi harâmidir bir key bıraktı

Kimi marabadan saydı Ömeri
Kimi marabaya vurdu semeri
Kimi de görünce şakkı kameri
Kimi yaşanamaz bir köy bıraktı

Kimi kulak tıkar Haklı sözüne
Kimi idrakini salmış izine
Kimi der İSLÂMİ vardı güzine
Kimi der; giderken bir fey bıraktı