dünyaya bu köyden bakmışım
hayata buradan başlamışım
gündoğumu huzurunu da
gün batımı sancısını da bu köyde tatmışım
bu köyde geçti çocukluğum
burada tanıdık olduk birbirimize
ruhu gözlerinden okunurdu insanların
gece ay ışıklarına bakmaktan
her eve güneş girerdi
bizimdi tüm geçmişiyle köy
gurbetlerde anarken bizim müjdemizdi
zaman hızla geçiyordu insan yoruluyordu
köyü inşa eden güzel insanlar
küçülen bedeni bükülen beliyle
kah sekilerde otururlardı
kah evde sedirlerde
pencereye çıkarlar
taşın sabrı kadardı bakışları yaşlıların
ses çıkmaz ağızlarıyla bitmezdi hüzünleri
vaktiyle yürüdüğü yollar akla gelirdi
köyün yakın uzak tarlalarına
bağ bahçelere akardı gençlikleri
köyü görünmez yapan yollar uzayıp giderdi
çocuk günlerimizde eğilip su içerdik pınarlardan
suda görürdüm bulutları göğü
su içtikçe kımıldardı gökyüzü
kaybolurdu sonsuzluk
ıssızlık hissiyle ürkerdi kalbim
bir kuğuya benzetirim
beklemeyi öğrenenmiş köyümüzü
ölüm haberleriyle kuğu siyah olur
bayramlar ,düğünler , sevinçlerle
beyaz bir kuğudur köyümüz
köyün ağaçları ölümü unutmuş
kovuklarına yuva yapmış canlılar
kah bir yılan çıkardı
kah sincaplar
ve çalılıkların diplerinde keklikler
çocukluğumuzu uçururlar
ne çok gezdik tanıdık köyümüzü
gizli hayatlar keşfederdik
tozlu topraklı taşlı dikenli yollarını öğrenirdik
konuşurdum her çiçekle sarı mor kırmızı
çiçeklerden demet bilmedik
soframızın ortasında kır çiçekleri hiç görmedik
o yıllar ,ah o günler
çiçeklerin gücünden habersiz
yoksulluğumuzdu öncelik
üzüm bağlarına giden yolları severdik
içimizde koyu bir açlık
erikler de olmuş
böğürtlenler de siyah siyah
kabuklarından sıyrılan payamlar
yeşil kabuğuyla taze ceviz
bulduğumuzu sandığımız her şey çocukluktu
ve yaşlansak ta
yorulsa da zihinlerimiz
daha dün gibi çocukluğumuz
yanı başımızda duruyor hatıralar
uykularıma giriyor ağaçlar yemyeşil bayırlar
köyün çeşmesi eski bir yalnızlık gibi
kulağıma fısıldıyor
göğün gecesine bak yıldızlar niçin ?
her karanlığın vardır yıldızları
uzaklarda bir yerde ışıklı
orada bekliyor bir puhu kuşu gibi
köyümüz Ağın Bademli…
23.01.2022/ İstanbul
Elazığlı Mustafa Kaya
Kayıt Tarihi : 24.1.2022 21:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!