Kuşlar olduğu yerde,
kedimi yumağına dokundurmuyorum.
Çamaşırlar asılı,
güneşte yanması da olanaklı.
Sigaran kül hele küllüğe ne olduysa inatla o da kül.
Kitabın tam iki yüz seksen ikinci sayfasında,
kahven soğudu da.
Ayakkabılar boyasız,
sen gel habersiz.
Benim bir koşu almaya olur gidişim.
Esasında kuşlar olduğu yerde uçuşuyor,
kedim de yumağında asılı.
Bu arada çamaşırları kurtaramadım: kül.
Sigaran duruyor, yakıyorum arada çekiyorum da içime.
Kitabını bitirdim; Leylaya çirkin diyorlar sanki sevda güzellikmiş gibi.
Geçen bir kapı çaldı,
açar açmaz bir koşu gittim;
ayakkabıların çürümüş yağmurdan.
Geçen gelişim gibi görmedim,
üzerinde çok yeşil var ve tutmamış yine tarçın ağacım.
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 12:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!