Çıplak ayaklı bir çocuk görüyorum uzakta
Ta yokuşun dibinden bana doğru bakıyor,
Yalvaran gözlerle biraz para için.
Ama bu onur ya, yanıma gelip bir sigara istiyor sadece.
Hava hiç de fena değil
İstanbul'da bahar artık
Ellerini hatırlatıyor bana esinti ve bahar
Ferah ve beni kucaklarcasına güzel
Yalnız ben seni sevmeyi bilmişim
Sokakları, insanları ve köşeleri görmemişim
Ayağımız takılmadı diye dilenciler yok demişim
Sanırım artık görüyorum ve hissediyorum
Dudaklarımda değil, zihnimde bu köşe ve sen
Unutmak için yürüyorum bugün
Yokuşların dibini ve işlerin en zorlarını
Görmek bu sokaklarda acınası köşeleri
Kederleri, kavgaları ve çöplükleri.
En kötüsüyse unutmak için aslında bunlara doğru
Gözlerine baka baka yürümeyi seçiyorum.
Bu köşede sen beklerdin Bahariye'de, unutmadım gelmeyi
Bir dert bir başkasının üstünü kapatır belki,
Belki de uyuşturur benim sinirlerimi,
Dolaşa dolaşa alışırım başımın dönmesine.
Kayıt Tarihi : 5.3.2020 18:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!