Bir Köpeğin İç Sesi Şiiri - İnan Karataş

Uyudum, fani bir dokunuşun hengameli sarsıntısında, herkesle doğmuş tek kişilik mezar ihtişamı şiirsel olsun diye.
Yaklaştım sadaka bekleyen ruhumun mecalsiz mürekkebinden şekillenen
Macera arayan mecraların en kuru sayfa olduğu tablolara.
Yıldızların gördüğü yakınlıkta hiç beklenmeyen bekçidir gördükleri.

Uyudum, kalabalığın bir hiçliğe asıldığı debelenen boşluğunda
İçine insan işlenmiş bir kisvedir üzerime örtünen gölgeler.
Oysa bir parça sevgi yeterdi korkunun ufalandığı tensel dokunuşlarda
Dumanlı masalarla ciddiyet görünümlü caddelerin arasında sessizliğimin doldurduğu mesafelerin tanığıdır zaman bilmez gördüklerim.

Uyandım, daha yeni yaltaklanan insanlardan habersiz olarak
Yapay yaşantıların elemli sergisinde soğuk betonlardan geçtim.
Hiç elzem olmayan maddeyi süzerek doğrulduğum gecelerden geçmişin ağırlığını atarak üzerimden
Süzüldüm varoluşsal nedenlerle karanfil bezemeli fablların kahramanı olarak.

(Temmmuz,2019)