Bir Konya Ezgisi Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Konya’da bir sabah, sessizliğin sesi,
Gönlümde açılır aşkın nefesi.
Her taşında bir sır, her rüzgârda iz,
Kalbim semâ eder, vuslata giz giz.

Bozkırda yürürken içimde bir hal,
Toprak konuşur, susar her kemal.
Bir çerağ yanar gecenin ucunda,
Bir dua yükselir gönül avucunda.

Mevlâna’nın sesi döner semâda,
Zaman eğilir aşkın harmanında.
Bir ney inler, içimden geçer ses,
Her nota bir sır, her durak bir nefes.

Kapılar açılır, ama anahtarsız,
Gönül girer içeri, bırakmadan iz,
Konya bir aynadır, bakan kendini görür,
Şiir olur şehir, susan bile söyler bir tür.