Bir Konuşma Terapisi Şiiri - Levent Özrenk

Çenen ağrıdığında daha severdim seni,
Üzülürken ne sevgiler vardı ben de.
Soğukluğumun altında sıcak biri vardı.
Üşürken ikliminde soğuk olurdum böyle.

Paran için seni sevdiğimi zannettin.
Sen ikiyüzlü olduğumu hep düşündün.
Zordur bunları kanıtlamak, hele hemen.
Gözlerim ve zamandı bunu gösteren.

Seni seviyorum diyen insanlar vardır.
Herkes bunu hep söyler birbirine.
Ama sonra birbirlerini hep bırakırlar.
Bunu tutuk söylesem de, kesindi içimde.

Gönlümü dinliyorum şimdi bu gece.
Sana âşkımda sadece varlığın vardı.
Benim tanığım her şeyi bilendi.
Bana inanmasan da ben inandım kendime.

Bütün insanlar toplansın sevmeye seni
Seni sevemezler asla benim gibi.
Bu gece dünyaya yumruğumu sıktım.
İşte yine âşkın olmadığını gördüm…

25 Haziran 2012 Pazartesi 03.11