Bir kölenin dilinden şehrin efendisine

Her şiir feryatlarla başlar
Ahlar, eyvahlar yükselir semaya
Arz titrer, endam titrer
Sen düşünce hülyaya
Göklerden düşen haber
Eşiğine merhaba….

Diz çöktüm eteğine
Vuslatıma hal göster
Sen ki ey aşk!
Dört başı mamur, vakursun
Sus bir defa seninle kainat sussun
Gül bir defa yüzüme
Gözyaşlarım kurusun
Gök kuşağını sarsam mum alevine
Bir tütsüden alır mıyım kokunu?
Bir meltem sürür mü beni bu gece?
Sahralarda bulur muyum tozunu

Narkıssos’un yüzünden güler misin mücrime?
Leyla gözlerinden bakar mısın halime
Lokman diye sarılsam tennurene bir kere
Gel der misin mücrime –d-inlesem bülbül diye
Hasreti dindirmeye minyatürler yetmedi
Eremedim izine –Hu- diye diye
Kaç sanatkar heba etti kendini
Kaç sevgili, kaç sevilen
Aklını kul etti -Gel- diye diye

Kavruldum, yandım bir kıvılcımda.
Bir ahunun ardındayım yıllardır.
Dizlerinden vurulur mu bir sevda
Secdedeyim nicedir kıyam bilmem yıllardır
Hüsran üstüne hüsran sonu bekleyişlerin
Dilimde bir besteyle bekliyorum kapında
Ey ney! nedir derdin neden inleyişlerin?
Saçlarımda mı erdin çilenin esrarına

II

Gidişinle başladı sürgünler
Deryaya düştüğümüz söyle nicedir?
Nerede bilinmez ki yarınlar dünler
Gidişinle düştük yollara
Yokluğunla ağladı düğünler

Sensizlikte dünya döner kuş olur
Deryada sazlar bende dil kurur
Zindanlarda Yusuf’lar
Gözlerinde ceylanlar durur
Nefesinle meydanlarda
Nice Calut’lar vurulur.

Serin rüzgarlar eserdi gece
Gizlemezdi kainat nimetlerini
Gel-gitler başlardı uykularında
Ve ayın on dördünde gece
Sarardı sufilerin evrenini
Sensiz on sekiz bilmece
Hep hüzünlü bakar senin gözlerin
Aşığını sükutunla yakarsın.
Ardındayken mütebessim çehrenin
Mecnun'lara Leyla'lara bakarsın.
Umudum var lakin tende köz derin
Gönülleri ötelerden yakarsın

Şükür bir elimi kaldırdım ya göklere
Uçmağı da alevlere kurban ederim
Senden aldığımı derbederlere
İkram edebilsem o an erenim
Heyhat! Bu son demim hiçe ermeye