Sen ne biçim şeysin? Behey kötülük
Tez unutulursun, hiç yokmuş gibi.
Taşlar yumuşamış, gitmiş katılık
Sanki sağlam zemin pek çokmuş gibi.
İyiden kötüye doğru saparken
Gafilin ağzından ekmek kaparken
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta