Bir Kızıl Lale Şiiri - Hakan Gezik

​Seni anlatacak en latif kelime,
Bulamadım sevdiğim...
Bulamadım,
En zarif kelime
Seni hatırlatacak Mecnun’a...

​Kaç vakittir,
Uyku girmiyor gözüme.
"Su" diyorum,
Rüzgâr,
Yasemen,
Yakamoz...
Hangi mısrayı giydirsem üzerine,
Dar geliyor.

​Gölgene erişemiyor,
En gösterişli satırlar.
Serap, çiğ, kırağı...
Hasretin düşüyor üzerime;
Hangi mısraya dokunsam,
Boş hayatlar geçiyor...

​Ellerimde solarken bahar,
Karanlık evrenlere açılıyor kapılar.
Mahzun kalmış şiirler,
Okunmayı bekliyor.

​Saçlarına kar yağıyor sevdiğim,
Nefesine meylediyor bahar.
Gölgene sığınıyor hüzün;
Tenin toprak kokuyor.
Bulutlar çekiliyor,
Sis çöküyor üzerime.

​Soluyorum bu şehrin yalnızlığını,
Sol yanımı acıtıyor.
Seni arıyorum mısralarda,
Düşüyorum kaldırımlara...
"Su" diyor gelincikler,
Rüzgâr,
Yasemen...
Senden merhamet bekliyor.

​Boynunu büküyor laleler,
Sürükleniyor caddelerde çiçekler.
Üşüdüğünü anlıyorum;
Yalnızlığımı sırtlamış,
Dokunaklı şarkılar geçiyor.

​Hüzün kapımı çalıyor,
Yağmurlar düşüyor üzerime.
Kaldırımlarda sürükleniyor duygular;
Yokluğunda, bir kızıl lale büyüyor...
Yokluğunda, bir kızıl lale soluyor...