çiçekler cesurca ölürler
renkleri macar köylüsünün esneyişidir
duvardaki resimlerimize sığınan
yüreğimizi depreştiren duygular
bir meyin kaynattığı krater
gürleyerek sözlerimi tehdit eder
'Huma kuşu yükseklerden seslenir'ken
bir uygarlık gibi
bir yasemin düşer
güle ve kendime dargınım
çivitleşmiş inancım
kanlı bir deri geçirir
düşsel kasnağa
korktuğumu besmeleyle belli ederim
bir aynanın sırrındadır kaderim
aşını ve düşünü bitiremeyen
esmer göçmen
yani ben
payıma düşen
dost hasretiyle yanmak
kerbelâda
dumanım görülür mü türkiyeden
ölüm beni geceleri yoklar
parantez içlerinde
yağmuru avladığım zaman
kirlenen vadiler
esmer ve kırılgan
iri bir nisan
uyurgezer
atmosferin ve bekâretin olduğu yerde
yitirdik birbirimizi
ruhumuza bakmadan
Ekim 94
Başkale
Kayıt Tarihi : 15.2.2008 21:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'esmer ve kırılganız'
gerçekten de öyle...
TÜM YORUMLAR (1)