Bir kızı sevdim…
Ekmek su gibi muhtaçtı sevgiye.
Tanışmamızı tesadüf gibi görsek de
Önceden kurgulanmış bir şeydi aslında
Bizim farkında olmadığımız.
Şehirler vardı aramızda
Ama biz bir dolmuşluk mesafe gördük uzaklığı.
Sevgiliye giden trenler de
Haftalardır su yüzü görmemiş Doğulu işçilerin
Ter kokularına bile aldırış etmiyorduk.
Bir kızı sevdim…
Onun işi yok, umutları çoktu
Benimse işim var, umutlarım yoktu.
Yan yanayken deniz şahitti birlikteliğimize
Ayrı iken telefonlar.
Uzun gecelerde uykuya inat
Bilmem kaç kez “Seni seviyorum” demek için birbirimize
Yarışırdık…
Kırgınlıklarımız bakışlarımızda gizliydi
Ve sonra on dakika demez
Barışırdık…
Bir kızı sevdim…
Sevdası büyüdükçe
Yatma öncesi muhasebelerinde
Korku hesapları oluşturdu içimde.
Nerden çözersen çöz
Hep aynı soru beyimde
“Ya onu mutlu edemezsem? ”.
Onun mutluluğu benim mutsuzluğuma değecekse
Ben kabulüm mutsuzluğa.
Sudan bir sebep ve vedasız bir ayrılık.
Bir kızı sevdim…
O şu anda bunu bilmese de.
Kayıt Tarihi : 30.4.2011 00:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!