Bir kızı olmanın insanın,
Sevginin çiçeği açar yüzünde inanın,
Gökten inen bir melektir o,
Babasının biriciği, bir taneciği,
Tüm yorgunluklarını alır onun bir gülücüğü, bir öpücüğü,
Her kapı sesinde koşar, babacığım diye.
Atlar kucağına. Bilir baba kucağın engin ve güvenirliğini.
Sever, sevdirir kendini,
Dolaşır etrafınızda bir pervane gibi
Konuşur da konuşur sizinle...
En çok sizinle vakit geçirmeyi sever.
Kıskanır herkesten, paylaşmak istemez kimseyle,
Siz onun ilk arkadaşı, ilk kardeşi, ilk aşkısınızdır.
Baba olarak hiç büyümesin, hiç gitmesin ayrılmasın dersiniz,
Kimseyle onu paylaşmak dahi istemezsiniz.
Bir kızı olmalı insanın,
Sevginin, neşenin, uğurun kaynağı inanın,
Tarifsiz mutluluğu baba olmanın.
13.09.2023
Hacı Mehmet Erol 2Kayıt Tarihi : 16.9.2023 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacı Mehmet Erol 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/16/bir-kizi-olmali-insanin-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!