Bir kız vardı adını unuttum
Tanışmıştık üç dört sene önce
Gözlerinin rengini bile unuttum
Hep evlenmeyi düşlerdik hayallerimizde
Ben hep kız babası olmayı düşlemiştim
Oda tam aksine erkek
Nerden bilecektik üç dört sene sonra
Bu günler aklımızdan silinecek
Ayrı şehirlerdeydik birbirimizden
Canımızı bu yakardı en cokta
Sen gidince istanbul boğuluyor derdin
Ardından döktüğüm gözyaşlarında
Üsküdar da italyan restaurantına giderdik
Beşiktaşda simit sarayına
Seninleyken içkimin tadı bambaşkaydı
Nevizade de çiçek pasajında
Hayallerimizi gerçekleştiremedik belki
Ölümsüzleştirdim yaşadıklarımızı mısralarımda
Benden armağan olsun bu şiir
Senin gibi adını bile unutturan vefasızlara
center span style='font: italic bolder 25px serif; color:blue; ' KENDİ HALEN YAŞADIĞINI SANAN,
FAKAT BENİM İÇİN ÇOK TAN ÖLEN VEFASIZIN ANISINA
Kayıt Tarihi : 6.9.2009 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
vefasızlar unutulmaya mahkumdur sevgili şair
sana nacizane tavsiyem yalan aşklar UZAK OLSUN
Uzak Olsun
Bana ait değil sevgin
Seni bu denli severken
Beni benden alıp gittin
Unuttuğun sevgin kaldı
Gözümde bir damla yaşsın
Gecede gündüzde varsın
Unutmakmı istedin yar
Ayrılık ölümdür sanma
Hani sevgiler bitmezdi
Hiç düşünme yeni başlar
Suskun gözler sana ağlar
Senide biri yaralar
Güldüremedin bu gönlü
Anlatılmaz sanma sevgi
Kalsada bende ümitler
Yalan aşkın uzak olsun
Kimsenin ahı kalmaz yar
Dürüstlük bu kadarmı zor
Özün sözüne uymalı
Şifa olsanda uzak dur
İsmet Koyuncu
TÜM YORUMLAR (4)