Bir Kız Vardı Şiiri - Necat Önder

Niçin seviyorum ki ben o melun diyarı
Sevincimi derdine kattığım bir kız vardı
Bir gülüşü kış günü getirirdi baharı
İlk gönül ateşini tattığım bir kız vardı

Gözleri en onulmaz bir üslupla bakardı
Saçları şiir gibi omuzundan akardı
O kırlarda sekerken yüreğimi yakardı
Dizine baş koyarak yattığım bir kız vardı

Bakışlarımla ufkun sonsuzluğunu vurup
Ne sanırsın ben niçin ağlarım durup, durup
En acı günlerimde önüne bağdaş kurup
Tüm sıkıntılarımı attığım bir kız vardı

Bir kız vardı ki dostum kalbimden vurulduğum
Bir kız vardı en hırçın demlerde durulduğum
Bir kız vardı ki benim ocağıma dikti mum
Ruhumu üç kuruşa sattığım bir kız vardı

Ellerinden tutardım sevmeye kıyamazdım
Kıskanırdım ellerden övmeye kıyamazdım
Ki onu hücre, hücre ta yüreğime yazdım
Günlerce hicranına battığım bir kız vardı

Bir kız vardı demenin manasına inmeden
Bir kız vardı diyorum sevgilim anlarsın sen
Sen ki bir melek gibi uçup geldin göklerden
İsmine binlerce fal tuttuğum bir kız vardı