Sahil boyu yürümüştük seninle
Eflatun renkli bir İstanbul akşamı
Dal fidan düşlerin vardı anlatırdın
Alnından öperken deniz, ıslandım diye utanırdın
Ya gözlerin mavi gülüşlü çocuk? .
Sanki tüm yıldızlar gözlerinde gündüzlerdi
En somurtkan duygular bile, gözlerinde gülerdi.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta