ömrümün altmışlık kurdu
benliğimi kemirirken
karşı evde bir şey oldu:
bir kız baktı pencereden.
çiçek açtı yanakları
kâh beyazdan, kâh pembeden.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
demekki sayın şairim insan almışında değil sekseninde dahi olsa daha on sekizinde gibi hisseder kendini gönül öyledir yürek sesidir insanları hayatta tutan iyiki o kız pencereden bakmış ne kadar gzel size şiir yazdırmış kutlarım.....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta