Ellerime girdi ağaç
Suyu kollarıma yürüdü,
Göğsümde boy verdi ağaç -
Aşağı doğru,
Dallar dallanır benden, kollar gibi.
Ağaçsın sen,
Yosunsun sen,
Üzerinden yeller esen menekşesin.
Bir çocuksun - şu kadarcık,
Bütün bunlar umurunda mı dünyanın.
Kayıt Tarihi : 23.10.2013 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yoksa
farketmediğimiz güzellikler mi
tebrikler
Ellerime girdi ağaç
Suyu kollarıma yürüdü,
Göğsümde boy verdi ağaç -
Aşağı doğru,
Dallar dallanır benden, kollar gibi.
Ağaçsın sen,
Yosunsun sen,
Üzerinden yeller esen menekşesin.
Bir çocuksun - şu kadarcık,
Bütün bunlar umurunda mı dünyanın.
Ezra POUND
Bu şiir bana FİLİZ isimli şiirimi anımsattı.
DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ:
Ellerime girdi ağaç: Sana dokundum. Ellerini tuttum.
Suyu kollarıma yürüdü: Seni hissettim. Ellerimden kollarıma doğru geldi o his.
Göğsümde boy verdi ağaç: Kalbime kadar geldi ve orada aşkın boy verdi.
Aşağı doğru: Sonra bedenime yayıldı sevdan.
Dallar dallanır benden, kollar gibi: O kadar büyüdü ki aşkın. Dal budak saldı bende.
Ağaçsın sen: Bir varlıksın sen… Bir canlısın sen… Ağaçsın. Benim ağacım.
Yosunsun sen: Ağaç da değil… Yosun… O kadar narinsin…
Üzerinden yeller esen menekşesin: Hatta bir menekşe… Sana dokunamam. Kıyamam. Ancak meltemler okşayabilir seni… İncitmeden…
Bir çocuksun - şu kadarcık: Küçüksün. Küçücük… O kadar toy, körpe… Dokunulmamış…
Bütün bunlar umurunda mı dünyanın: Fakat dünya o kadar acımasız ki!.. Acımasız insanlar mahvedecek seni! Yok edecek! Ne dalın kalacak ne yaprağın! Çiçeklenmeye bile fırsat bulamayacaksın. Ne yazık!..
***
ACIMASIZ DÜNYA
Sana dokundum. Ellerini tuttum.
Seni hissettim. Ellerimden kollarıma doğru geldi o his.
Kalbime kadar geldi ve orada aşkın boy verdi.
Sonra bedenime yayıldı sevdan.
O kadar büyüdü ki aşkın. Dal budak saldı bende. Varlığıma hâkim oldun.
Bir varlıksın sen… Bir canlısın sen… Ağaçsın. Benim ağacım.
Ağaç değil… Fidan da değil… Yosun… O kadar narinsin…
Hatta bir menekşe… Sana dokunamam. Kıyamam. Ancak rüzgârlar okşayabilir seni… İncitmeden…
Küçüksün. Küçücük… O kadar toy, körpe… Dokunulmamış…
Fakat dünya o kadar acımasız ki!.. Acımasız insanlar mahvedecek seni! Yok edecek! Ne dalın kalacak ne yaprağın! Çiçeklenmeye bile fırsat bulamayacaksın. Ne yazık!..
Mutluluklar…
Onur BİLGE
Ne cesaret çıkmış incecik filiz
Basarlar ezerler korunamaz ki
Ayak sert toprak sert ne gaddarız biz
Kurtlar sofrasında barınamaz ki
Yazı var kışı var yağmuru karı
Yürekte sıcacık gençliğin harı
Bacakları cılız benzi sapsarı
Takva giysisine sarınamaz ki
Aşkı hayal eder giyer beyazı
Nasıl beklemiştir hazla bu yazı
Kazınsa yerinden çıkmaz bu yazı
Düşlediği evde barınamaz ki
Gözleri masumca sevgili arar
Heyhat ondan gelir en büyük zarar
Yargısız verilir hakkında karar
Ruhen yaralanır arınamaz ki
Bir gelecek safça öne sürülür
Kumara basılır hesap görülür
Hayatın defteri başta dürülür
Son namaz öyle bir arı namaz ki
Onur BİLGE
Az ve öz olarak anlatılan okunası şiirdi tam puan+ant. Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (9)