Uzak bir köşesinde dünyanın, bir kız.
Yalnız.
Güneşler doğuyor,
Ay ve gece nurlar içinde,
Hayran kalabalıklar içinde, kız yapayalnız.
Uçuk kaçık renkler içinde hayaller kurar,
Yalnız.
Umut temalı tablolar asılı duvarlarda,
Ressam ne anlatıyordu, ölmüş!
Herkes kendi telinden çalıyor,
Bildikleri şarkılar dillerinde,
Kendi gözlükleriyle gülüyor,
Hangi âlemde ressam,
Hangi sevgi çizdi bunu? Umarsız.
Uzak bir köşesinde dünyanın bir kız,
Ses ses gönül çağlayanları tek başına,
Sözleri, gözleri, elleri, varlığı, yokluğu,
Köpüren suların beyaz köpüklerinden farksız.
Bir kız,
Yalnız,
Sözcüklerindeki sese, ad koyamadığım hırsız!
Görmesem de, bilmesem de,
Yaşıyor,yalnız ve yalansız!
Kayıt Tarihi : 13.8.2015 08:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/13/bir-kiz-15.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)