"Bir kıvılcım yeter bazen, gecenin koynuna saklanmış karanlığı darmadağın etmeye; ışık bir çırpıda dağıtır ne varsa gizlenmiş gölgelerde. Ve umut... o da en umutsuz anların eşiğinde, sessizce doğar kalbin en kuytusundan; karanlığın hüküm sürdüğü yerde bile, bir yıldız gibi inatla parlar."
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta