05.03.1977/ Ergani-Diyarbakır
Bir kıvılcım çakar, uyanır insan,
Bir insan uyanır, aydınlanır toplum,
Toplum aydınlanır, kaybolur karanlıklar,
Bir kıvılcımla başlar tüm uyanışlar.
Sarmışsa karanlıklar dört bir yanını,
Ruhun karamsarlıkla dolup taşmışsa,
Derin bir nefes alıp düşün o zaman,
Çak içindeki kıvılcımı uyan o zaman,
Uyanma vakti gelip geçiyor,
Herkes başkasına umut bağlıyor,
Dön de bak kendine umut sendedir,
Çak içindeki kıvılcımı gelecek sende.
Sen ben günü değil bugün kavgalar bitsin,
Gün birlik günüdür, kıvılcımlar çaksın,
Bir ışıkla geceler aydınlanmaz ancak,
Birlikte aydınlanır tüm karanlıklar.
Kayıt Tarihi : 13.6.2023 09:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!