Köpüren bir nehirdi, mavi, yeşil,
Hırçın sularıyla, dalgalar boyu
Savrulurdu, dört bir yana, çılgınca...
Coşardı, kükrerdi, dolu dizgin...
İçinde çılgın arzuları delice
Taşırdı ordan oraya ömrünce...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
