Bir Kitap İçi Şiiri - Gülgün Özel

Bir kitap içi boşluğum.
Sayfalar arası katederek, sona ulaşılacak,
Kelimeleri ezberleyecek, bir hafıza istiyorum.
Elimde kalem çiziyorum.
Kendime yakışmış gibi bakıyorum.
Sonu tahmin edilemez, üç noktalar,
Virgülle ayrılmış, sessizlikler bürünüyor dilime.
Dikine savuruyorum buruşmuş,
Etegimde katlanmış,
Bi çare gülleri.
Avucumda tutsam, ne kadar yaşar daha.?
Rengi elime geçerde, ala çalarmı hüzünleri.?
Ya kulağıma takıversem,
Daha bir güzel bakarmıyım sence.?
Gül dermisin yine bana.?
Güler misin bahtıma.?
Gül'ce ..
Gülümseyiver dikenlerince.
Toprağı karıştır köklerince.
Tutun en derininden sökülmesin.
Renkleri belki alaca,
Belki mintanın gibi,
Taze,
Pembe ve körpece.

Dilim mi dolaşıyor,
Gözlerim mi buğulanıyor,
Karmakarışık bir hece.
Depremlere durmuş yüreğim,
Kayıyor bedenim kemiklerimden.
Seyreliyorum gitgide.
Acıya sıkı dikiş attım.
Bir tek o, boğum boğum
Sökülmeyesice...

Gülgün Özel

26 mayis 2018

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 14.12.2018 21:44:00