“Kitapların Işığından Edindiğimiz Varlığın Manasını Ebediyete Taşıyan Duyarlılıklarız Biz! .”
“KÜÇÜKLER ve BÜYÜKLER” Adlı Kitaptan Cümle Derlemem:
ÜÇ ARKADAŞ
/ Beş, altı, yedi yaşında üç kafadar! . / Üçünün annesi de işçiydi! . Sabahın çok erken saatlerinde evden çıkar, işlerine gider, gecenin geç saatlerinde işten dönerlerdi! . / Üçünün de babası yoktu, görmemişlerdi, bilmiyorlardı! . Yalnız arasıra duyarlardı ki, bir zamanlar onların da babaları varmış! . / Ne de olsa baba… / Evin içine / türkü söylermiş! . / O sabah gene / gözleri parlıyordu! . / Bir tel parçasıyla toprağı kazmaktaydı! . / Önündeki işiyle meşgul! . / Gözleriyle anlaştılar! . Üçünün gözünde de birer pırıltı başladı! . / Gözlerindeki pırıltı alev halini aldı! . / Kime sorarlarsa o söylesin! . / Vapur geliyordu, iskeleye koştular! . / Üç kafadar da yolcularla birlikte vapura! . / Vapur / sularda uzaklaşıyordu! ...
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta