Üç hal düşünüyorum kendimce;
Sonsuz evren,
Sonsuz yeryüzü,
Sonsuz insan.
Hepsi de birbirinin içinde.
Bir adem, bir alem
İkisi de, yeryüzünde.
Yedi kat yer, yedi kat gök
Üçününde içinde.
Adem düşündü, adım attı.
Yaprak kımıldadı, yıldız kaydı.
Bir kendine baktı, bir aleme.
Suretler birleşti, şaşa kaldı.
Onsekizbin alem var ise,
Onsekizbini de ademle.
Dünya gürledi; bu halim ne?
İnsanlarım neden hapiste?
Bir doğrum yeter, bininize.
Temizleniyoruz, üçümüzde.
Kayıt Tarihi : 7.4.2012 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Evren ve insanın evrende var oluş gayesi, ve evrenin canlılığını devam ettiren süreçte her geçen an büyümesi...
Aklın sınırlarını aşan binlerce cevapsız kalan soru... Sadece bilinmesi gereken bu alemin bir yaratıcısı olduğu... Ve bahşedilen yaşamı hakkın hüküm ve adaleti ile sürdürmek...
Şiir oldukça derin düşüncelere salan bir resmin şiiriydi... kutluyorum Kadriye Hanım...
Şiirin, arınmayla ilgili tezi de çok yerinde...
Sadece insan.. Evreni, yeryüzünü ve tüm insanlığı temizleyebilir..
Çünkü kirleten de o..
Tebrikler Kadriye hanım..
Hem resminizi, hem de derin anlamlar gizli şiirinizi yürekten kutluyorum Kadriye Danacı Hanım. Selam ve sevgilerimle.
Sonsuz evren,
Sonsuz yeryüzü,
Sonsuz insan.
Hepsi de birbirinin içinde.
Bir adem, bir alem
İkisi de, yeryüzünde.
--Bencede dava insanlık davası olmalı çok anlamlı bir şiir sizi ve şiirinizi kutluyorum saygılar sunuyorum .
TÜM YORUMLAR (10)