karnlıklar içinde zavalı ruhum
kaybolmuşum görmez gözlerim
bir kimsesiz olmak kalabalıklar içinde yalnızım
dar geliyor bu şehir tutan yokki ellerimden
ayrılıkmı hep yazılır kaderime
yalnızlıkmı düştü yıldızlardan bana
şarkımı söylemeliyim yalnızlığa inat
gecenin incilerinden kolye yapmalıyım hasret çekenlere
olsun yüreğim hayatın ağlayan yanı bizim olsun
göz yaşlarım ayrılanlara hediyem olsun
bir gün evet birgün parçalayacağım yalnızlıkları
koynunda karşılayacağım doğan güneşi sevgilim
gök şahit olsun günahım kadar gerçeksin bana
kim demiş yalan diye
saçlarının kardeş kokusu durur parmaklarımda
ve ben sana mecbur sana vurgunum
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 23:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arin Roni](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/27/bir-kisilik-yalnizlik.jpg)
'Gülmek için mutlu olmayı bekleme, belki mutluluk gülüşünde saklıdır, sakın ağlayayım deme! Belki bir yerlerde senin bir tek gülüşün için yaşayan biri vardır... ' sözünü hatırlattınız...
insanın mutlu olması kendi elinde...
yanlız kalmamanız dileğiyle...
TÜM YORUMLAR (1)