Bir hayli soğuktu/
sabahın doğan güneşi..
Yanık bir çıra kokusuyla
Başlamıştı sobamdaki ateş,
Boş kalan ellerim sıcağa hasretti
Soğuk olan gecemden..
Varsın giden gitsin, diyordum.
Aramasam üzülmem belki
Ama ayrılıklar hep yakıcıdır
Üzüntü ateşten daha çok yakıyordu..
Kimse yerini dolduramaz da ondan mı?
Nihayet sobam tutuştu yüreğimden.
Hangimiz daha çok yanıyordu acaba,
Sobam mı, ben mi?
Kırık dökük evim hala soğuk
Kül olmayan bir ateş var
Benden mi yoksa sobamdan mı?
Ama duman çıkıyor artık bacamdan..
Sobamı tutuşturan çıraydı
Beni ise aşk tutuşturmuştu
O da yetmedi zevali ilave etmiştik
Aramazdım belki ama..!
Yeri boş kalacaktı
Kimseler bakamazdı benim açımdan..
Giden varsın gitsin demiştim.
Ama yerinin boş kalmasını istemiştim..
19.09.2023
Kayıt Tarihi : 19.9.2023 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sobam mı, ben mi?
Kırık dökük evim hala soğuk
Kül olmayan bir ateş var
Benden mi yoksa sobamdan mı?
Ama duman çıkıyor artık bacamdan..
Güzel demişsiniz
şiirinizi
beğeni ile okudum
İhtiyaç duyduğun şey,
Belki de elinin altında, gözünün önündedir.
Yeter ki görmesini bil.
Mesele farklı şeyler görmek değil.
Şeyleri farklı görebilmektir.
Özgürlük ve kader ilişkisi nedir?..
Nasıl buluşur sevgiyle, nasıl dönüşürler hasretlere?..
Sevgiye bakış açını değiştir dünyan değişsin.
Yüreğinize sağlık Üstadım
En derin sevgi muhabbet ve selamlarımla
Başlıyor zaten sancı!
Ve ardı kesilmeyen bir yangın,
İçten içe...
Kış,
Alabildiğine kış iken mevsim
Yanmak budur işte
Hasretten!
Tebrikler Bedri Bey...
TÜM YORUMLAR (3)