Bir Kış Hikayesi Şiiri - Yorumlar

Hikayelerimiz... Yaşamdan geri kalan en büyük sermayemiz...
İşte onlardan 'Bir Kış Hikayesi...' Yağmurda, yaşta, soğukta kalsakta 'içimizi ısıtan' gecelerin sesi... Bir oda dolusu sevgi... Bir oda dolusu insanın içinde 'göz göze' konuşan iki sevdalı...
Harika bir kurgu.. Sımsıcak bir şiir... Tebrikler Dostum'a, Kardeşim'e..........

EVET ESKIDEN OSMANLI DONEMINDE SOBA BASINDA KITAP OKUMA SEANSLARI YAPILIRMIS....KIRAAT HANELER VARMIS KAHVEHANE OLMADAN ONCE....TEBRIKLER GUZEL BIR SIIR OLMUS

İbrahim Bey, kaleminizden güzel bir şiir okumanın mutluluğuyla tam puanla saygılar...ilhamınız bol, kaleminiz daim olsun.

evet, bir fincan acı kahveyi yudumlarken
seni düşünüyor
bizi alıp götüren
o güzel hikayeleri anlatan

büyüklerimizi arıyorum

Bazen geçmişin hasreti insanı tutar o gönler gözlerimizden geçer hayat işe. bu anı çok güzel mısrara dökmüş İbrahim dost yüreğie sağlık

Unutulamamış anıların hüznü dizelere, çok duyarlı yansıtılmış ve çok duygu yüklüydü İbrahim Bey, kutlarım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on+)

Bazı insanlar yaşlandıkca güzelleşiyorlar. bu açıdan hatıraya benziyorlar.... acı hatıralara, zaman şeker kattığında hüzünlü ama hoş tabloların yaranış nedeni olur..... yaratan yüreğe saygıyla yanaşmak, şekerli kahveyi yudumlaya yudumlaya büyüklerin kış hikayelerini dinlemek gibi bir şeydir.... köy günlerimi hatırlattığınız için size teşekkür birçluyum hoçam.... kaleminiz durmasın.

.Bir Kış Hikayesi

nedense hep seni düşünüyorum
hele şu kış günlerinde
elimde bir fincan acı kahveyi
yudumlarken
şöminede yanan ateşle yanıyor
sensizliğimle üşüyorum

ateşten sıçrayan her kıvılcım
adeta yüreğime saplanıyor
her çıtırdama ümitlerimi kırıyor
biliyorum, çok uzaklardasın

kış hikayeleri vardı, hatırlarsın
çocukluğumuzda geceleri
odun sobası karşısında dinlediklerimiz
hepsi mutlu sonla biterlerdi

iyi, kötüyü yenerdi
sevenler kavuşurdu

dinlerken...
bazen göz göze gelirdik ansızın
kendimize, hikayede bir yer arar
duygularımızı tanımaya çalışırdık

sen, ben ve mutlu son
ayrılmaz bir üçlü olacaktık

oysa, gördük ki, eriyen karla birlikte
hayallerimiz de eridi, aktı gitti

artık gerçeklerle baş başayım

evet, bir fincan acı kahveyi yudumlarken
seni düşünüyor
bizi alıp götüren
o güzel hikayeleri anlatan

büyüklerimizi arıyorum

İbrahim Başar
--------
ne güzel hikayler anılar anlatılırdı soba ve tandır başlarında ana okulumuz dediğim köy odalarımızın tadına doyum olurmu hiç hocam anılarımı tazeleyen kış aylarını sevgiyle muhabetle yadetmek ne güzl sevgi ve hürmtimle kutluyorum yüreğinizi ve kaleminizi saygı ve hürmtlerimle

Ustad cok haklısınız gercek sevınce ınsan acı kahvede bal tadında oluyor ıste o zaman kahveyıde ıcmeye doyamıyor seven yurek emegınıze saglık yuregınızdekı sevgınız daım olsun begenıyle okudum paylasımnınz ıcın tsk ederım yazan yurege ve sııre tam puanımla selam ve saygılarımla

Koşullar nasıl olursa olsun geçmiş yaşamımız sevgileriyle, anılarıyla aklımıza takıldıkça sanki bizden hesap sorarmış gibi... Sanki sevdiğimiz günlerde suç işlemiş kadar suskun ve durgunuz... Oysa yaşamın en kutsal boyutunda gizlidir sevgi... Anınsamadan edemeyiz, anımsarsak yeniden tutuşur yanarız... İnsanız hepimiz gizli bir sevda için varız... Yüreğinizin sesi hiç son bulmasın.. Kaleminiz sevgilerin en anlamlısını paylaşsın bizlerle... Özel antolojima aldım. Tam puan vererek alkışlıyorum.. Sevgiler, başarılar.

Dünden bugüne armağan. Ne kadar hüzünlü olursa olsun asla unutulmayan.

Yüreğinize sağlık.