Mevsim kış, dışarıda lapa lapa yağıyor kar..
Cama yasladım yüzümü, gökyüzünden dönerek düşen
Karlara bakıyorum şimdi..
Biliyor musun, gidişinin üzerinden bunca yıl geçmiş
Göğsümde hiç bitmedi yokluğunun sızısı..
Ben hala ismini buğulu camlara yazıyorum..
Senli günleri düşlüyorum..
Mevsimler gelip geçiyor
Ama benim özlemim sana hiç bitmiyor..
Sofrada tabağın, yatağımda yerin
Çok özledim diyen sesin,
Dudaklarımdaki ılık nefesin
Gittiğin gibi duruyor evimizin her köşesi..
Yağan kara sesleniyorum her defasında
Medet umuyorum kuşlardan,
-Ne olur, yorgan ol sevdiceğime, sar onu kollarım gibi
-Hissettirmeyin yokluğumu kuşlar..
-Benim içinde şakıyın yarime..
-Seviyor seni deyin..
-Oda yalnız ve tek, aşk yuvanızda..
(07.02.2012)
Nehir ÖzenKayıt Tarihi : 13.2.2012 17:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek, yaşadığı hüznü kalemine, kış.alem de şiire eksiksiz yansıtmış. Böyle olunca, okuyanın da, o hüzünden pay almaması mümkün olmuyor.
Güzeldi Nehir hanım, gönülden kutluyorum şiiri ve sizi,
sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Sisler çöktü sanki güneşimin üstüne,
Bir olmuşda bulutlar gizliyor mehtâbımı,
Rüzgârlar bir deli vuruyor pencereme.
Cıvıltısı yok,kesildi şimdi sesleri,
Kuşlar bile konmuyor kiremitlerime.
Büyüsümü kayboldu,bir şeylerin ne?
Gül kokmuyor artık odalarım,
Bak,kilit vurulmuş kapılara tek tek.
Aldığım her nefeste bir burukluk var.
Ne bir yudum suyun tadı kaldı,
Ne bir lokma ekmeğin.
Japon balıklarım bile gitti veda etmeden..
Kediler yedi o sevdiğim kuşumu.
Hüzünlü şarkılar çalıyor komşularım.
Kalbim parça parça oldu,asla düzelmez.
Herkes,herşey bana karşıymış gibi.
Velhasıl,hiçbir şeyin anlamı kalmadı,
Senin gittiğin günden beri...
(14 Mayıs1990)
Birol Hepgüler.. O bir milad, yeri asla dolmuyor. Hatırlatmasınlar bize gittiği günü ,, ağlarız susturamazlar...Damdan düşen biri.. Hüznü okudum. Saygılar.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (13)