Bir Kış Gülüydü... Şiiri - Mustafa İç

Bir kış gülüydü...

Yüzünden düşen bin bir parça soğukluk...
Dili desen buz gibi kesiyor...
Saçları salkım salkım kırcı tutmuştu...
Elleri kendi ikliminde kaskatı kesilmiş...
Verebileceği tek şey soğukluğuydu...

Bir kış gülüydü...

Sanki kaf dağında en zirvede...
Bir bakıyorum yüreğimde...
Bir bakıyorum taa! Nerde...
Soğuktan dikenleri kılıç gibi...
Şefkatini yitirmiş zalim gibi...
Sıcak bir tek kelime haznesin de yok gibi...

Bir kış gülüydü...

Mevsimi zaman içinde katılaşan...
Kalbi desen sevgiyi yok sayan...
Gözleri dünyev-i mahşer yeri...
Bakan için intihar nedeni...
Esintisine kapıldın mı?
Dönemezsin geri...

Olsun!

Ben buna da razıydım...

Yokluğuyla yanmaktansa...

Varlığıyla üşümek yeterdi bana...