Bir kış gecesinde unutmam gerek seni,
Bir bahar sabahında bulduğum gibi.
Kabul etmem gerek ayrıldığımızı,
Bir arada olamayacağımızı.
Seni ne kadar çok sevdiğimi unutmam gerek.
Unutmam gerek seninle dolu yılları.
Ama sen beni hep hatırla olur mu?
Sesim kulaklarından hiç gitmesin.
Bir kış gecesinde unutmam gerek seni,
İçim üşüyerek.
Oysa hayalin bile öyle ısıtıyor ki içimi,
Hissetmiyorum kasım rüzgarlarını.
O ela gözlerin öyle işledi ki içime,
Silip atamıyorum seni.
Oysa şimdi hangi kadının kollarındasın?
Hangi kadının göğsüne dayadın başını?
Bir kış gecesinde hatırlarsın umarım beni,
Bir bahar sabahı terk ettiğin gibi.
12 Kasım 2002 Salı 20:55 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 11.6.2011 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (8)