Bir Kış Akşamı Şiiri - Eren Erdoğan

Bir kış akşamı,rastladım yine sana,
Söndüremediğim o aşk ateşi,
Birazdan dar edecekti bu şehri bana...
Sana söylemek için düşünürken birşeyler,
Aklıma geliverdi,ayrılırken dediğin sözler.
Hatırlıyor musun?
Bitsin demiştin; neden bile göstermeden,
Bitsin demiştin; yüzüme bile bakmadan...
Ayrılmıştı ellerin,ellerimden yavaşça,
Engel olamamıştım içimdeki yangına.
Demeni bekledikçe,soğuk bir elveda,
Anlıyorum; yalanmış meğer bu sevda...
Lanet edip suratına,haykırdım ya;
Ben değildim; yüreğimde haykıran,
Ben değildim; şerefsizce bırakan.
Bağırmak geldi içimden defalarca,
Bin keresinde şerefsiz diye,
Bin keresinde yalancı diye...
Niye öyle bakıyorsun?
Gülmemi mi bekliyorsun?
Bir kere sordun mu ki hatırı mı?
Söyle benden ne istiyorsun?
Karartma dünyamı çek git,
Ne sürükle beni ne it,
Yeterki hayatımdan çık git...
Dün sormadın ki nasılım,nerdeyim
Bugün sormasan ne olur.
Seni seven varya,
Ne yaşar,ne de ölür...