Geçmiş gitmişim kendimden,
Uyandıranım bile olmamış,
Katar katar geçerken önümden anılar,
Ne zaman doldurdum bunca ölümcül yükümü,
Hiç bilemedim,
Bir yağmura teslim olmuş gözlerim
Yüreğim sonsuz isyanlarda
Aklını yitirmek
Siyah iplikle
Beyaz iplik arasında bir çizgideydi
Ben kaç çizgi geçtim
Bir kırmızı ışık hiç görmedim…..
Bir kırmızı ışık hiç görmedim…..
Işıkta aradıysam bir kere
İnan ki yalan olurdu.
Ben her şafakta kırmızı oldum
Kendimi göremedim
Bilmeden nelere karışıyorduk
Kim bilir nelerin içinde öğütülüyorduk
Örgütlenmiş eli kanlı bir katildi zaman ki
Ne zamanki sevdim
İşte o gün öldüm.
Gene kırmızı ışık göremedim…
Kayıt Tarihi : 29.8.2005 23:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!