Bir Kırlangıcın Gözünden

Arabanın ön koltuğunu kaptırmış bir çocuk.
Bitmiş bahara inat, kopmaya direnen bir yaprak.
Öyle masum,öyle kırılgan
Öyle dandun,öyle Safsak.
Bir kırlangıç kuşu, gezer ha gezer
Bir kadın tek ayağının üzerinde,
Ayakkabısında eli.
Bir top gecer sokaktan.
İçinde bir çocuk çıkar korkusu,
Çöpçüler de süpürürler o sokağı.
Belki bir kırlangıç geçer, bir akşam üstü.
Sen geçersin aklımdan.
Uzaya doğru uzanan bir çocugun hayal gücüyle..
Düşünürüm seni
Düşünürüm ha düşünürüm
Sonrası hayat,sonrası ayaz soğuğu
Ve bir çocuğun kapılmış koltuğu.
Sonra radyoya kayar kulağın.
Ön silecekte bir kırlangıç.
Göz bebeklerin gözünde
Bir kere daha bakmak için, çabalarsın
Neyse,kamyonda geçmedi zaten.
Verdiğin bir kararın ardından..
Sobanın yanında bir minderi üstünde..
Öyle huzurlu öyle güvende
Biraz şımarık, biraz uykunun ardından
Uçmuştur kırlangıç kuşu
Geçmiştir hayat
Bir çift güzel ayakkabı kalır geriye
Boş sokağın ortasında
Öyle plastik, öyle yapay
Biraz sen biraz sanat