Bir Kırık Şişe Şiiri - Rafet Maden

Bir kırık şişe gördüm sokakta,
Bir kırık şişe benim gibi.
Kullanılıp atılmış bir kaldırıma,
Anlamsız bekliyor orada.

Tutup atılacak bir kenara,
Bir süpürge bir kürekle sonunda,
Elle tutulmaz keskin bıçak gibi,
Elle tutulmaz aynı benim gibi.

Paramparça duran o şişe,
Mahkumdur hep terkedilişe,
Sevsede birini ne farkederki,
Kırık bir şekilde şimdi o köşede.

Tek farkı var onun benden,
TUBORG yazıyor okudum üzerinden,
Benimse markam RAFET MADEN,
Adı olmuş olmamış ne farkederki.

2006
(MANİSA)