Bir Kırık Kalp Şiiri - Yasin Gençkol

Bir alev yandı göğsünde.
Hani ilk kez gördüğünde.
Bir cevap yoktu kendine.
Ne etsem ben dediğinde.

Sabahtan düştü yollara.
Yeniden vardı yanına.
Çaresiz, baktı yalnızca.
Uzaktan uzağa ona.

Kalbi sıkışmıştı yine.
Bir merhemi var mı? Süre.
Umutsuz bekledi sade.
Yüreği güm güm etse de.

Bir ağrı vurdu başına.
Ümidi aradığında.
Devasız döndü yurduna.
Kaldı yine bir başına.

Uyku var mıydı ki göre.
Sarılsa bir kez düşünde.
Dünya gülerdi yüzüne.
Geri gelmeden gerçeğe.

Gözlere oturdu yara.
Düzelmez artık ne yapsa.
İnandı böyle kaldı da.
Çare olur mu ağlasa?

Duvarlar geldi üstüne.
Nefessiz kaldı öylece.
Duymaz oldu kim ne dese.
Kanlar doldu yüreğinde.

Deva olur mu sokakta?
Anlamazdı ki bakmasa.
Koştu girdi her alguya.
Yıkıldı bitti kanımca.

Gören olmadı, nerede?
Kurban oldu gitti yare.
Tutkusu yaşar dillerde.
Her aşık anar şevk ile.