Bak bulutlar bile ağlıyor şimdi
Bir taş ağlamadı bir de gözlerin
Boşa bağlanmaya değmiyor şimdi
Bir el kırdı beni bir de sözlerin
Sevdan ile piştim aştım yolları
Harcadım peşinde a s r ı yılları
Dikenini verdin çaldın gülleri
Bir dal kırdı beni bir de alların
Kelebekler gibi bağında gezdim
Şarkılar söyledim güfteler yazdım
Yazlarım kış oldu canımdan bezdim
Bir "an" kırdı beni bir de nazların
Değer verdim sana başıma koydum
Kıskandım ellerden düşüme koydum
Sevgine susadım aşıma koydum
Bir baş kırdı beni bir de düşlerin
Çok acılar çektim dindiremedin
Susuz kaldım çölde kandıramadın
Yandım ateşlerde söndüremedin
Bir hiç kırdı beni bir de hiçlerin
Avucuma baktım yoktun sen bugün
Sel olup meçhule aktın sen bugün
Yokluğun yaradır yokluğun h ü z ü n
Bir yok kırdı beni bir de yokların
h a y r e t t i n ö z p e k 15 eylül'18 BOLU
Hayrettin ÖzpekKayıt Tarihi : 15.9.2018 13:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!