Büyük Tandırda Anamgil ekmek ediyorlardı. Yufka ekmek. 4-5 kadın.
Ben varım, ağabeyim Burhan var, büyük amcamın oğlu Osman var. Satı Ablamın eşi. Bizler için yapılan bazlamayı ayran eşliğinde afiyetle yiyoruz.
Ali Eniştem geldi. Halamın kocası. Ali Keklik, Zabın Ali veya İzzet’in Ali derlerdi. Çok şakacı biriydi. Ne de olsa tek halamızın kocasıydı. Hepimiz Onu çok severdik. İnsanlığıyla sevdirirdi kendini. Teklifsiz girer çıkardı evlerimize.
Anamgile “Kolay gelsin, bereketli olsun” u çekince “Ali bazlama yapalım da ye” teklifinde bulundular.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta