Bir Kılıcım Vardı.

Çocukken bir kılıcım vardı
tam göğsüme saplandı
içimdeki karanlığı aldı
ama sivriliği kaldı

bundan çok usandım
bende öyle sanmam sandım
en sonda gözlerine kandım
geriye kalanlar yalandı

kimi sözler birisini gizler
kimi gözler birisini özler
ruhumda var bir demet özlem
unutur musun bak bana söz ver

bir ışık vardı o da kalmadı
artık şu ruhum sözlere kanmaz
şu kalbimse yokluğuna alışmadı
sensiz olmadı bir daha olmaz

kalbim ortada bak daha yol var
şuan sondayım gözlerim onda
tehlike buranın çevresi ortak
unutursun beni olur zamanla