Bir Kibritle Yandı Denizim

Anasonlu kahkahalarım vardı
İmitasyon aşklardı yaşadıklarım
Uçsuz bucaksız bir denizim vardı benim
Salına salına seher vakti gezdiğim sahillerim
Bir denizim vardı benim...
Daha ayağını soksan kıyısında
Alır götürür anaforlar kuytularına
Hiç met-cezir yaşamadım dolunayda
Hep giden oldum hiç dönmedim gönül kırıntılarına
Naralarım vardı en ıssız koylarda
Fırtınalı aşklarda yaşadım zamanlı zamansız
Battığımda oldu çıktığımda oldu bu ummanlarda
Alaborolar yaşadım tenhalarda
Güneşin doğuşunu seyrettim şehrin fahişeleriyle
Dalgalar kayalıklarını döverken yüreğimin
İçimdeki isyanı telaşı martılara yükledim
Uçsuz bucaksız bir denizim vardı benim...
Mutluydum anasonlu kahkahalarım ve cigaramla...
Derken siz geldiniz EFENDİM gönlümün sahillerine
Önce gölgeniz,ne kadarda heybetliydiniz!
Ve bir kibrit çaktınız o güzel gözlerinizle
Denizimi,sahilimi,seher vaktini tutuşturdunuz
Küle döndü dünüm,sarardı soldu sahte gülüm
Şimdi bir okyanusun ortasında Hakka dönük yönüm
Kah günahkar kah günahsız,uçsuz bucaksız...