Bir kibrit Şiiri - Derya Avşar

Sivas’ta diri diri yakıldılar.
Onları birer ot parçası sayıldılar.

Otuz yedi ayrı hayattılar
Bir kibrit ucuyla tutuştular.

İnsana, insanlık dışı,
Muamele yaptılar.

Aradan yıllar geçti
Hiç bir şey olmamış gibi
Üstünü kapattılar.

Bu katliamı yapanlar
Hiç ama hiç utanmadılar

Sahi utanmak neydi?
Utanmak ahlaktı
Utanmak ar, namustu
Utanmak onur, omurgaydı

İşte bu eksikliği olanlar
Zulmün temelini kurdular
İçlerindeki vebayı
Dünyaya yaydılar...