Bir Kez Olsun... Şiiri - Ahmet Kırımlı

Evlenmişsin sevinme...Ben bekar kaldım diye
Herkese meylettin sen, asla koğmadın bir kez
Yarım yamalak sevdin, aşkta usul bilmedin
Yar dediğini aşka asla boğmadın bir kez

Bi-çare, denizinden süzüldüm uzaklara
Aldırmadım ardımda tühlere yazıklara
Sağanak oldun hergün şu nesli bozuklara
Ben fakiri görmedin de asla yağmadın bir kez

Bazen bir ses gibiydin bir tek gülüşe kandın
Bazen ucuz bir ışık çapkın bakışa kandın
Bazen adi bir gümüş bazen nakışa kandın
Ben dünyamı sundum da asla sığmadın bir kez

Ne desem dinlemeden karşımda durmadın mı
Bir eksiği bin kere yüzüme vurmadın mı?
Bu fakiri bir günde bin kere kırmadın mı
Kibrinle dik başını asla eğmedin bir kez

Yanarım dert ile boşalıp dolduğuma
Kuruyup fidan gibi sararıp solduğuma
Her gece senin için bin kere öldüğüme
Uğrunda can vermeye asla değmedin bir kez