Acılar da mevsimler gibiydi
Peş peşe yaşanıyordu
Yazı, kışı, baharı yoktu, yenisi yaşanınca bir önceki kabuk bağlıyor veya iyileşip geçti sanılıyordu
Bir gün açık yaraların hepsi birden kanar diye ödüm kopuyor
Kanar ise ya yaralarımız kanar ya da içimizden birileri yeni kandırılmış olanlara yine toplu kanar
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Çağlar değişti
Lakin geleceğe değil , geçmişin çağlarına döndü yüzümüz
Bir ileri , üç geri halay çektik bilinçsizce
Ne olur bilinmez ama kimsenin gelecekle ilgisi yok gibi....üzücü
Esenlik ve tebbrikle
Evet,
Çok haklısın Önder Kardeşim...
"Uzun sürdü, yarı cahiliye devri!"
Ne ağlamayı becerebildik,
Ne gülmeyi,
Ne yol değiştirip,
"Yüzünü cinler görsün" diyebildik,
Ne çarpılmaktan duyduğumuz hazzı unutabildik!
Uzun sürdü, okul tatili!
Tembellik "yara oldu!"
Tebrikler şiire...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta