Acılar da mevsimler gibiydi
Peş peşe yaşanıyordu
Yazı, kışı, baharı yoktu, yenisi yaşanınca bir önceki kabuk bağlıyor veya iyileşip geçti sanılıyordu
Bir gün açık yaraların hepsi birden kanar diye ödüm kopuyor
Kanar ise ya yaralarımız kanar ya da içimizden birileri yeni kandırılmış olanlara yine toplu kanar
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Çağlar değişti
Lakin geleceğe değil , geçmişin çağlarına döndü yüzümüz
Bir ileri , üç geri halay çektik bilinçsizce
Ne olur bilinmez ama kimsenin gelecekle ilgisi yok gibi....üzücü
Esenlik ve tebbrikle
Evet,
Çok haklısın Önder Kardeşim...
"Uzun sürdü, yarı cahiliye devri!"
Ne ağlamayı becerebildik,
Ne gülmeyi,
Ne yol değiştirip,
"Yüzünü cinler görsün" diyebildik,
Ne çarpılmaktan duyduğumuz hazzı unutabildik!
Uzun sürdü, okul tatili!
Tembellik "yara oldu!"
Tebrikler şiire...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta