Acılar da mevsimler gibiydi
Peş peşe yaşanıyordu
Yazı, kışı, baharı yoktu, yenisi yaşanınca bir önceki kabuk bağlıyor veya iyileşip geçti sanılıyordu
Bir gün açık yaraların hepsi birden kanar diye ödüm kopuyor
Kanar ise ya yaralarımız kanar ya da içimizden birileri yeni kandırılmış olanlara yine toplu kanar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
