Geçmişte yaşanan veya yaşanamayanlar,
Sadece bizim yaptıklarımız veya,
Yapamadıklarımızdan ibaret olduğu halde,
Nedense benim bir yanım buraya yani bu güne hiç gelemiyor.
Hep bu gün ile, dün arasında sıkışıp kalıyor benliğim.
Aşkı dünde bırakarak,
Sevgiyi taşımak bu olsa gerek.
Hani olur ya bazen bir yerlerde unuttuğumuz,
Yapmamız gereken bir şey olduğu sanırız.
İşte böyle bir şey.
Ne geriye dönüş mümkün bu saatte,
Nede unutmak.
Ne yaşamadan kopmak mümkün,
Nede vazgeçmek dünden.
Hiç yaşamdan da kopamazdım,
Nede unutabilirdim dünü.
Ne sevgim söndü, ne de yarına olan ümidim.
İşte böyle benim yaşamımdan bir kesit.
Yalın ama gerçek.
Gerçek ama ümitsiz.
Ümitsiz ama ümitli.
Çok uzağındayım limanının.
Zaman rüzgarları sürükledi,
Kara bile görünmez oldu.
Ne pusulam kaldı yol gösteren,
Ne bir şey var sana çıkan.
Ne sen bıraktığım yerdesin,
Ne ben seni beklediğim yerde.
(ANKARA 04 EKİM 2004 00:30)
Sıtkı GökmenKayıt Tarihi : 4.3.2005 00:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Liman mı açık denizler mi umudun rotası
Limanda geçmiş açık denizlerde gelecek
Ansızdı rüzgar ve yaşamak..
kutlarım
Şair Mikdat BAL
TÜM YORUMLAR (2)