Şehrin arkasından gün yine battı
Çarparak kırılarak gelir yeni bir bölüm
Seni doğuracak kim şimdi içine kattı
Sarılıp uyursun üstünde elbisen ölüm
İp atlıyor kayan yıldızlarda tatlı ve hüzün
Yaz biter güllere bakamaz artık yüzün
Doğacak mı acep sana giden gündüzün
Ezelin/çıkışın tek kapısı var adı da ölüm
Güzel kuşlar ağaçlarda öter dillenir
Çocuklar bağırır çimenlerde şenlenir
Göğe doğru insan tepelerde seslenir
Bıçak gibi keser sesleri çağırır ölüm
Her şeyi yaşıyoruz her gün her şeyi
Yaşamanın ne de çok var her şeyi
Yaşaması yetmez tiyatrolar her şeyi
Bir kere yaşamalı bin ölmeli ölüm
Doğanlar arkasında gizli gölge taşırlar
Kelimeler bilmez onu bir son gibi tanırlar
Şehrin ortasında kabrim iyice bir baksınlar
Ne konuşur ne söyler size bu ölüm
Ne zaman nerde nasıl ayağın kayacak
Kalbinin hangi tıpı havada kalacak
Hangi hayat sana bakarken iki büklüm
Bir kurşun sırtında sana koşacak ölüm
07/11/2018 Ankara
Yükselen YAĞMUR
Kayıt Tarihi : 7.11.2018 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın sayamıyacağımız kadar örneği var ve sonu ise tek ölüm. Bu kadar yaşam deneyimimiz varken ve ölüm de kaçınılmaz bir gerçekken neden bir kez olsun ölmeden önce ölmeyi denemeyiz. Asla intihar değil tabii ki bu söylemek istediğim. Samimiyetten bahsediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!