Bir daha sevecek yüreğim olsa,
Seni sevmem güzel ağzımı yaktın.
Dünyayı tutacak bileğim olsa,
Seni sarmam güzel kalbimi kırdın.
Kalbimde yaramı dağladın yaktın,
Sevgiye nefreti başlattın bana.
Canımı yolunda bir köle yaptım,
Kadere isyanlar başlattın bana.
Kaderin kurbanı benmişim gibi,
Acımaz hislerle kalbime vurdun.
Dünyada kimsesiz kalmışım gibi,
Yolumu çıkmaza bağladın durdun.
Artık sen önümde bir melek olsan,
Seninle bir daha görüşmem asla.
Gelip de önümde diz çöküp kalsan,
Kırılmışım sana barışmam asla.
Yeniden karşıma ne olur çıkma,
Yüzünü görmeyi istemem artık.
Ogüzel gözlerle ne olur bakma,
Bir kere yanmışım sevemem artık.
Kayıt Tarihi : 27.5.2006 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/27/bir-kere-yanmisim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!