Bir Kere Sevin Şiiri - Yaman Karaca

Hep inandığımız yerden yıkılır,
Beklemediğimiz anda sarsılırız şu hayatta.
Gönül işleri bu kadar kolay olsaydı
Bu kadar insan aşk yüzünden yıkılmazdı.
Hep yanlış yerden bakmışım olaylara,
Oysa ben insanlara güvenmeyi çok sevmiştim,
Sevmeyi, kendim gibi bilmeyi kabullenmiştim.
Hep korkmam için neden yok ki derdim,
Zaman mı kötüydü yoksa ben mi çok iyimserdim?

Sonuçta sevilen sevene ne kadar kötü olabilir ki?
Ne kadar yanılmış olabilirdim ki?
En fazla onu kaybederim, o da beni derdim
Veya öyle sanıyordum işte…
Meğer ne kadar yanılmışım ben,
Ne çok şey kaybetmişim.
Ne de çok aldanmışım…

Çünkü her giden bir şeyler aldı benden.
Biri umutlarımı, diğeri hayallerimi,
Biri zamanımı, diğeri gençliğimi,
Biri gecelerimi, diğeri gözyaşlarımı…
Ve hani diyordum ya ne kaybedebilirim?
O kadar çok şey kaybetmişim ki…
İnsanlara olan güvenimi kaybettim,
Aşka, sevmeye olan hevesimi kaybettim.
Hep sonradan anlarsın ya bazı şeyleri,
Sen sen ol, sevmekte acele etme.
Açma gönlünü tanımadığın birine,
Sen sen ol, sakın ne kaybederim deme.
Sevip de kırk kere düşüneceğine
Kırk kere düşün ve bir kere sev...

Yaman Karaca