Bir kere sevdim Şiiri - Sadık Alçık

Gittim, gidilmez denilen o kara diyara,
Gönlümle yürüdüm suskun fırtınalara.
Bir kelam gibi düştüm dilden dillere,
Adımı unutanlar bile fısıldar arada.

Bir kere sevdim,
Bin ömre değişmem o tek bakışı.
Yandım…
Külümle yazdım aşkın yakarışını.
Bin kere denesen de olmaz tekrar,
İnsan sever bir kere,
O da alnına yazılmışsa eğer.

Şimdi sen yoksun,
Gidişinle sustu sokaklar, aynalar…
Madem terk edip gittin beni,
Yazsınlar adımı soğuk bir mermere.
Üstüne de kazısınlar:
"Sevdi… Bir kere.
Ömrü o bir kereyle bitti meçhule."

Gittim,
Gönlümü bıraktım en son baktığın yere,
Senin için ağlayan o eski çınarın dibine.
Bin kere tekrarı olmaz bu yangının,
Çünkü insan sever bir kere…
Hem de her şeyiyle, her yeriyle,
Bir kere.