Bir kere haz Şiiri - Orhan Özçelik

Hiç iyi tarafını bana göstermeyen,
Hep kötü tarafından bakan kader.
Her günüme bir mahzunluk yerleştirip,
Başımı yerden kaldırmazlığım yeter.
Yerlerde sürünen onurum gururum,
Artık ayağa kalkıp kendine gelsin.
Ellerim nasırlardan kurtulsun artık,
Ayaklarım dikenlerden temizlensin.

Yaşamanın ne olduğunu anlamalıyım,
Tadına varmalıyım dünya nimetlerinin.
Ellerimde bir sevgilinin elleri olmalı,
Doyasıya gözlerinin içine bakmalıyım.
Anlamalıyım içimdeki çarpan yüreği,
Hava su gibi ihtiyaçları olan bu bedeni.
İçime dolmalı huzurun verdiği nefes,
Göğsümde boşluk kalmazcasına kafes kafes.

Yaşamalıyım ben de hayatın içerisinde,
Kuşundan kurdundan çiçek ve böceğinden,
Yaşama dair ne varsa alabileceğim içerisinden,
Dünyayı dünya bilerek yerimi almalıyım.
Ben hayatta olmalıyım,hayat dolmalıyım,
Bir gönül hikayesinde kahraman olmalıyım.
Bir sevgilim olmalı sevgi pınarları olan,
Her damlasında her an mutluluğu bulmalıyım.

Bana hiç iyi tarafını göstermeyen kader,
Hep kötü tarafından bakar durursun.
Doldurursun içimi tıka basa dertlerinle,
Yeter artık yeter biraz ara ver ne olursun.
Her zaman senin bende mi zamanın olur,
Ben miyim dünyada elinde olan tek işin.
Yok mudur başka uğraşacak şeylerin,
Artık uzaklarda dur, olmasın bana gelişin.

Ben istediğim gibi yaşamalıyım dünyada,
Sen istediğin gibi olduğun yetsin arık.
Bir nefes huzur istediğim benim burada,
Bir damla mutluluk,gerisini zaten bıraktık.
Bir gülün dalında bülbülün hikayesi gibi,
Bir mevsimlik gözlerim baharını yaşasın.
Bir kere haz duysun,hayatın tadını alsın,
Yaşasın gül dalında,sonra ne istersen yaparsın.